Çukura Düşen Kurbağa, Öykü

Yağmurlu bir günde bir grup kurbağa ormanda geziniyordu. Küçük bir yolda ilerlerken; kurbağalardan ikisi birden kayıp derin bir çukura düşüverdi. Diğer kurbağalar iki arkadaşına yardım etmek için çukurun etrafına toplandılar. Çukur çok derindi, düşünüp taşındılar, ama bir yol bulup arkadaşlarına yardım edemediler.

Çukura düşen iki kurbağa can havliyle zıplayıp duruyorlar, bir türlü o derin çukurdan kurtulamıyorlardı. Zaman geçtikçe yukarıdakiler çukura düşen iki arkadaşları için umut kalmadığını düşündüler. Bazıları buradan çıkmalarının mümkün olmadığını, kendilerini boşu boşuna yormamaları gerektiğini söylüyordu.

Çukura düşen iki kurbağa ise, diğerlerinin söylediklerini görmezden gelerek oradan kurtulmak için zıplayıp duruyordu. Yukarıdakiler artık hep bir ağızdan onlara durmalarını ve pes etmeleri gerektiğini bunu başarmalarının mümkün olmadığını bağırıyorlardı. Sonunda kurbağalardan biri diğerlerinin söylediklerini dikkate alarak pes etti. Öteki kurbağa ise var gücüyle zıplamaya devam ediyordu. Yukarıdaki kurbağalar artık acıyı kesmesi ve sakince ölmesi için ona tekrar bağırdı.

Ama o en sonunda en iyi zıplayışını yaptı ve çukurdan çıkmayı başardı. Zavallı kurbağa perişan olmuştu. Dışarıdakiler şaşkınlıkla “Biz sana o kadar bağırdık, bizi hiç duymadın mı?” diye sorup duruyorlardı.

Evet kurbağa onları hiç duymuyordu, çünkü kulakları sağırdı. Onların kendisini cesaretlendirmek için bağırdıklarını düşünmüştü.

Bazen başkalarının söylediklerine karşı sağır olmak gerekmez mi? Siz siz olun olumsuz insanların söylediklerini duymazdan gelin. Sadece hedefinize odaklanın ve çok çalışın. Bir gün mutlaka mükemmel sıçramanızı yapacaksınız.

Abdullah Anlatır

Koru Coaching Magazine, 2023 Ocak sayısında yayınlanmıştır.